อยู่ที่บ้านบางใหญ่ ตำบลบางม่วง อำเภอบางใหญ่ สร้างเมื่อปี พ.ศ. ๑๘๙๐ แต่บางหลักฐานกล่าวว่าสร้างเมื่อปี พ.ศ. ๑๙๐๔ สมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๑ (พระเจ้าอู่ทอง) ได้อพยพผู้คนหนีโรคระบาดมาประทับอยู่ที่บริเวณนี้ ก่อนที่จะทรงสร้างกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี ได้โปรดเกล้า ฯ ให้สร้างวัดขึ้น เดิมชื่อว่า วัดหลวง
พระปรางค์ สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นพร้อมกับวัด เป็นศิลปกรรมสมัยอยุธยาตอนต้น ก่ออิฐสอดิน ยอดเจ็ดชั้นย่อมุมไม้ยี่สิบ ประดับลายปูนปั้น เรือนธาตุมีซุ้มจรนำทั้ง ๔ ทิศ ประดิษฐานพระพุทธรูปยืนปูนปั้นลงรักปิดทอง สภาพองค์ปรางค์ชำรุดมาก กลางเรือนธาตุมีกรุอยู่ภายในแต่ไม่มีช่องทางขึ้นสู่ยอดปรางค์ ผนังเรือนธาตุเป็นผนังทึบไม่มีประตู
หลวงพ่ออู่ทอง เป็นพระประธานในพระอุโบสถหลังเก่าที่ถูกทุบทำลายไปเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๓๖ เป็นพระพุทธรูปปูนปั้น ศิลปกรรมแบบอู่ทอง พุทธลักษณะงดงาม เป็นที่เคารพสัการะของคนในชุมชนมาก มีการจัดงานนมัสการ และปิดทองประจำปี ในเดือนมิถุนายน
ใบเสมา ทำจากหินชนวนชาวบ้านเรียกหินกาบ มีขนาดใหญ่ไม่มีลวดลาย ปักลงบนดินรายรอบพระอุโบสถหลังเก่า เป็นใบเสมาสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนต้น ปัจจุบันเหลืออยู่เพียง ๑ ใบเท่านั้น
พระวิหารน้อย ตั้งอยู่ทางด้านหน้าของพระปรางค์ สร้างขึ้นพร้อมกับพระปรางค์ เป็นอาคารก่ออิฐถือปูนสองหลังอยู่ในสภาพชำรุดทรุดโทรมมาก เหลือแต่เพียงผนัง

ขอขอบคุณ http://heritage.mod.go.th/