วัดปรางค์หลวง สันนิษฐานว่าสร้างในสมัยของพระรามาธิบดีที่ ๑ (พระเจ้าอู่ทอง) แห่งกรุงศรีอยุธยาตอนต้นประมาณ พ.ศ. ๑๙๐๔ เดิมชื่อ “วัดหลวง” ต่อมาในสมัยสมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระยาวชิรญาณวโรรส ได้มาเห็นองค์พระปรางค์ ที่สร้างขึ้นไว้พร้อมกับการสร้างวัด จึงได้เปลี่ยนนามวัดเป็น “วัดปรางค์หลวง” สำหรับปูชนียวัตถุ มีประธานในอุโบสถเดิม นามว่า “หลวงพ่ออู่ทอง” เป็นพระพุทธรูปปูนปั้นปิดทอง ปางมารวิชัย หน้าตัก ๙ คืบ มีความศักดิ์สิทธิ์ชาวบ้านมาสักการะบูชา
พระปรางค์หลวง เป็นโบราณสถานที่สำคัญของวัดปรางค์หลวง สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นพร้อมกับ วัดเป็นศิลปกรรมสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนต้น องค์พระปรางค์ก่อด้วยอิฐสอดินยอดเจ็ดชั้น ย่อมุมไม้ยี่สิบ ประดับลวดลายปูนปั้น แนวฐานหน้ากระดาน เรือนธาตุ มีซุ้มจระนำทั้ง ๔ ทิศ ประดิษฐานพระพุทธรูปยืนปูนปั้น ลงรักปิดทอง ผนังเรือนธาตุทึบไม่มีประตู