วัดกลาง เป็นอารามหลวงชั้นโท ชนิดวรวิหาร ตั้งอยู่ริมคลองปากน้ำเลข ๓๖๔
ตำบลปากน้ำ อำเภอเมืองสมุทรปราการ จังหวัดสมุทรปราการ

วัดกลาง เดิมชื่อว่า “วัดตะโกทอง” เพราะขุดพบแหวนทองคำโบราณใต้ต้นตะโกขณะทำการปรับพื้นที่สร้างวัด ต่อมาชาวบ้านเรียกกันว่า “วัดกลาง” เพราะตั้งอยู่ท่ามกลางระหว่างวัดนอกคือวัดพิชัยสงคราม กับวัดในคือวัดในเดิมสองวิหาร ตั้งเป็นวัดเมื่อประมาณ พ.ศ.๒๒๙๙ ในแผ่นดินพระเจ้าอยู่หัวบรมโกษแห่งกรุงศรีอยุธยาโดยอุบาสิกหม้ายชาวจังหวัดสมุทรปราการ ๓ คนและผู้มีจิตศรัทราร่วมกันสร้างวัดเพื่อถวายแก่พระอาจารย์ชู ผู้ที่สมบูรณ์ด้วยศีลาจารวัตร ในระยะที่กรุงศรีอยุธยาเสียแก่พม่า วัดนี้กลายเป็นวัดร้างจนสมัยกรุงธนบุรี พระอาจารย์ดาได้ยกขึ้นเป็นวัดมีพระสงฆ์ ครั้นสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ วัดนี้ก็ได้รับการทะนุบำรุงให้เจริญขึ้น จนถึงสมัยรัชกาลที่ ๓ พระองค์โปรดให้บูรณะปฏิสังขรณ์ทั้งพระอารามแล้วยกฐานะขึ้นเป็นพระอารามหลวง ในรัชกาลที่ ๕ ประมาณ พ.ศ. ๒๔๐๑ พระองค์เสด็จถวายผ้าพระกฐินที่วัดนี้

ขอขอบคุณ http://samutprakan.mots.go.th/