วัดสำคัญแห่งหนึ่งของเขตดุสิต เดิมเป็นวัดโบราณ มีชื่อว่า “วัดแหลม” หรือ “วัดไทรทอง” ไม่ปรากฏหลักฐานว่าสร้างในสมัยใด จนถึงปี พ.ศ.2369 สาเหตุที่ได้ชื่อว่า “วัดเบญจมบพิตร” นั้นเนื่องจากการปราบกบฏเจ้าอนุวงศ์ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 3 นั้นมีการตั้งกองบัญชาการอยู่ในบริเวณ “วัดแหลม” นี้ หลังจากปราบกบฏเสร็จสิ้น เมื่อเสร็จสิ้นการปราบกบฏแล้ว พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระพิพิธโภคภูเบนทร์ ผู้บัญชาการกองทัพในส่วนการรักษาพระนครพร้อมด้วย พระเชษฐภคินี พระขนิษฐภคินี และพระกนิษฐภาดา ร่วมเจ้าจอมมารดาอีก 4 พระองค์ ทรงบูรณปฏิสังขรณ์ขึ้น ครั้นถึงสมัยรัชกาลที่ 4 ปรากฏในพระราชพงศาวดารว่า พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้พระราชทานนามวัดใหม่ว่า “วัดเบญจบพิตร” ซึ่งมีความหมายว่าเป็นวัดของเจ้านาย 5 พระองค์ ครั้นมาถึงในรัชกาลที่ 5 ทรงใช้พระราชทรัพย์ส่วนพระองค์ในการบูรณปฏิสังขรณ์วัดนี้อย่างเต็มที่ และสถาปนาขึ้นเป็น “วัดเบญจมบพิตร” เมื่อวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ.2442 ถือเป็นวัดประจำรัชกาลที่ 5 นับแต่นั้นมา

ขอขอบคุณ http://office.bangkok.go.th/